w what i have read - what i have read - what i have read - what i have read - what i have read - what i have read - what i have read - what i have read - what i have read - what i have read - what i have read - what i have read - what i have read - what i have read - what i have read - what i have read - what i have read - what i have read - what i have read - what i have read - what i have read - what i have read - what i have read - what i have read

personal archive

f
e
b
r
u
a
r
y

recommended to me/books i need to look out for in the thriftshops

[fiction]
camus: de vreemdeling
kafka: die verwandlung
sartre: walging; magie en emotie
murata: convenience store woman
evenson: a collapse of horses
amis: time's arrow
julavits: uses of echantment

[lesbian writers/books]
marsman: het tegenovergestelde van een mens
wortel: dennie is een star
bervoets: efter

n
o
w

r
e
a
d
i
n
g

what i've been watching/thinking/listening [messy mini-blog]

learning a new language habits/methods
- practice the 1000 most used words
- learn grammar online
- practice on apps (busuu)
- use reverso for learning context
- parallel texts for translation
- watch a series in that language
- vocab videos on youtube
- playlists/music
- write a daily entry about your day

evenals grote kunstwerken hebben diepe gevoelens altijd meer te zeggen dan ze bewust te kennen geven. de bestendige aanwezigheid van een aandoening of een weerzin in een ziel heeft z'n terugslag in gewoonten van denken en handelen en heeft gevolgen, waar de ziel zelf niets van afweet. de grote gevoelens dragen steeds een heel universium met zich mee, of dat nu schitterend of miserabel is. ze verlichten met hun hartstocht een exclusieve wereld.
- camus, de mythe van sisyfus

je hoeft ze maar aan te raken en ze komen terug, de geluiden, de geuren, de woorden en de gezichten die je tot nu toe onder de zo geruststellende noemer van 'vroeger' meende te kunnen onderbrengen. omdat mensen zich niet bewust zijn van het feit dat voorwerpen niet alleen de ruimte toebehoren, maar ook de tijd, krijgt de melancholie steeds weer een kans, blijven de doden met hun verdwenen handelingen rondhangen en wachten op een gelegenheid om via een voorwerp contact met je op te nemen en je mee te slepen in hun schrikbewind van louter ruimte, louter afwezigheid.
- bernlef, eclips

wié ik ben? mijn verhaal zal worden misbegrepen; ik denk de lezer vooruit. ik schrijf niet meer wat ik schrijf, maar lees wat u leest. er staat wat ík niet onder woorden kan krijgen. en als ik evenzovele pagina's verder nog zo schrijf als ik nu doe, ben ik er zeker van dat het me niet meer kan schelen, wat u bijvoorbeeld (ja, u) er van denkt
- vinkenoog, hoogseizoen

blauwe lucht en verder niets

ik zag zojuist weer eens een vliegtuigstreep in de lucht. ver weg, boven de huizen aan de overkant. al dagenlang is er geen wolkje in de lucht, laat staan vliegtuigstrepen.
ik slaap best goed, best wel prima, wel oke. na middernacht word ik moe, voor half 4 val ik in slaap en ik word wakker rond 7 uur of rond 10 uur. vanochtend pas om half 11. wekkers hoef ik niet te zetten, maar dat doe ik wel. het enige wat ik hoef te doen is herinneren dat ik soms moet staren naar iets in de verte. voor m'n ogen. en eten, ik moet niet vergeten te eten.
de tijd vliegt, beangstigend snel. ze zeggen dat je nieuwe dingen moet doen om de tijd langzamer te laten gaan, maar wat nou als ik dat al de hele dag doe? moet ik dan eventjes een periode iets gewoons doen?
dat kan dus niet. de treinen rijden niet, de clubs zijn dicht, de winkels dicht, de mensen thuis. ik kan wel wandelen, maar als het landelijk advies is om niet het huis uit te komen, heb ik daar toch minder zin in. het enige moment dat ik geen hoofdpijn heb, is die fractie van een seconde als ik de tuin instap of mn slaapkamerramen opendoe.
als ik mn ogen dichtdoe, probeer ik voor te stellen dat ik buiten ben. de stilte van de straten is de stilte van de natuur. de vogels die ik hoor zijn die van het bos. het geritsel van de struikjes is dat van de hoge bomen.
in mijn hoofd ben ik vaak op een locatie als ik nadenk. dat besef ik af en toe opeens. die plekken zijn nooit bewust en al helemaal niet bewust uitgekozen. ik probeer het wel soms, ik probeer de locatie van de club of die leuke straat goed in me te nemen als ik ergens ben. ik probeer elk detail te benoemen, in de hoop dat het slechtziende oog van mn geest nog iets oppakt. maar het blijft toch vaak bij de stalen trap in het magazijn van de supermarkt waar ik werkte, of de kantine van de winkel waar mijn vader werkte toen ik zes jaar oud was. een zijstraat in antwerpen waar ik nooit ingeslagen ben, en het veldje waar de volwassen teams training hadden tegenover dat waar ik training had. zelfs die straat met het oude huis en de brug waar ik drie keer over heb gedroomd, maar die niet werkelijk bestaat. fictionele plekken, fictionele mensen, die ik amper kan zien of het waait voor me weg, ik reis me wat af.
ik vergeet continu dat er nog een wereld bestaat buiten mn brein, mn telefoon en mn huis. ik weet ook niet of dat gaandeweg zo is gebeurd, of dat ik dat misschien altijd al graag wilde en die kans er nu is.

hedonic treadmill

w what i have read - what i have read - what i have read - what i have read - what i have read - what i have read - what i have read - what i have read - what i have read - what i have read - what i have read - what i have read - what i have read - what i have read - what i have read - what i have read - what i have read - what i have read - what i have read - what i have read - what i have read - what i have read - what i have read - what i have read

m
a
r
c
h

a
p
r
i
l

ToM module

default mode network

(on long term) meditation lowers the activity in the: lmPFC(inh.HPA,soc.eval.);
PCC (emot.autob.);
dACC(aff.reg.&expr.);
dlPFC(em.reg.,sel.sens.&resp.)

our brain is built on the principle of evaporating pleasure

the purpose of emotions is to encourage you to seek or avoid something - what?

our brains are built as anarchist systems, so why wouldn't anarchy work outside of it?

vision and emotion shape our sense of essence, but when this connection is broken (forgotten, ..) the essence is gone, --- empty.

n
a
t
u
r
e

i
s

i
n
h
e
r
e
n
t
l
y

g
o
o
d